Door: Kim Zonneveld
Het jaar zit er bijna op. Als iets eindigt, is er blijkbaar de neiging er even goed naar te kijken. Ook bij ons. Het was voor Stormkamer een bewogen jaar. Een jaar met wel meer eindes. Verreweg het grootste einde was dat van het leven van onze geliefde André. André Joosten was beeldend kunstenaar, theatervormgever en dierbaar onderdeel van ons artistiek team.
Ik moet denken aan de tekst die André een paar jaar geleden voorlas aan het einde van De Salon: Een Nieuwe Wereld. Hij schilderde tijdens de voorstelling een landschap op vier rollen stucloper. Aan het einde van de voorstelling, kijkend naar dat schilderij, las hij de tekst:
"Iedere dag keek de man naar z’n land, z’n leven lang. Geen dag verveelde het hem. Iedere keer zag hij een monumentaal schilderij. Toen hij hoorde dat op de horizon windmolens geplaatst zouden worden, overviel hem een diep verdriet. Ondenkbaar dat deze wereld vernietigd zou worden. Verwoest. En zij zagen de schoonheid niet. Die molens zouden de wereld van z’n kleinkind redden. Zeiden ze.”
Eindes doen vaak een beetje pijn. Deze zomer hoorden we dat onze structurele vierjarige subsidie van het Fonds Podiumkunsten, ondanks een positieve beoordeling, waarschijnlijk stopt wegens onvoldoende beschikbare middelen. Daarnaast vernamen we dat we de komende jaren geen financiële steun van de provincie Noord-Brabant ontvangen. Dit betekent dat we, ondanks de voortdurende steun van de gemeente Breda en onze vaste partners, onze toekomstplannen niet op de voorgenomen manier kunnen voortzetten. Wat we de afgelopen jaren hebben opgebouwd in steden en wijken, is ons dierbaar. Net zoals het maken van waardevolle voorstellingen ons dierbaar is. Het bestaansrecht van Stormkamer voelt even wankel.
"Het bestaansrecht van Stormkamer voelt even wankel."
In diezelfde periode maakten we ´De Ontmoeting tussen Alles of Niets´ samen met Raymond, die we eerder ontmoetten in de Hoge Vucht in Breda. Hanna en Raymond wonen in dezelfde stad; Hanna in de zogenoemde ‘Goudkust’ en Raymond in een wijk die vaak wordt bestempeld als ‘probleemwijk’. Ze bezochten elkaar meerdere keren en gingen het ongemakkelijke gesprek aan. Ze deelden hun schaamte over het hebben van te veel of te weinig, spraken openlijk over de vooroordelen die ze over elkaar hadden en werden geconfronteerd met de pijn van ongelijkheid. In de steden waar we de voorstelling speelden, was er herkenning en ontstonden na afloop gesprekken. Mensen die elkaar normaal gesproken nooit ontmoetten en afstand hielden door vooroordelen, kwamen dichter bij elkaar. Met elke speelbeurt voelden we steeds sterker het belang van ons werk en onze liefde voor deze ontmoetingen.
Een einde is onvermijdelijk ook een verandering waarvan je nog niet weet wat het brengt. We zijn net begonnen aan het maakproces van ‘Het Sluitstuk De Balans van Bestaan’, dat vanaf mei 2025 te zien is. Met veel plezier halen we op wat we afgelopen jaren hebben beleefd en ervaren : die pijnlijk grappige scène met de hondjes uit ´De Salon tussen Weelde en Gebrek´, dat ene gesprek waar je tranen van in je ogen kreeg of dat ongemakkelijke moment in ´De Ontmoeting tussen Alles of Niets´ waarop je iets zei dat een ander onrecht aandeed. We nemen mee wat we hebben ervaren, wat we leerden en wat een groter publiek verdient. Dat vormen we om tot iets nieuws: nieuwe beelden, nieuwe klanken en nieuwe woorden. We hebben net twee onderzoeksweken achter de rug waarin prille teksten klonken, beginnetjes van kostuums werden gemaakt en gestart is met improvisaties. We zijn begonnen aan een nieuw begin.
“We zijn begonnen aan een nieuw begin.”
De eerdergenoemde quote van André schetst ook een toekomstbeeld van de man die naar zijn land kijkt. Wat voor hem verwoesting is, is voor zijn kleinkinderen misschien een redding. We weten niet hoe het loopt. Wel weten we dat we met zorg en aandacht verder gaan met wat we doen. Wellicht op een andere manier, maar zoals je van Stormkamer gewend bent: met schuring én verbinding, beeldend én muzikaal en met heel veel liefde.
We wensen je een goed einde van dit jaar en een heel mooi begin!